Het ideaalbeeld van mannen wordt in de Griekse en Romeinse oudheid gepresenteerd als
gespierd en haarloos. Hoofdhaar en schaamhaar zijn zichtbaar, maar borsthaar en
andere vormen van lichaamsbeharing niet. Een duidelijke reden wordt hiervoor
niet gegeven. Wel moet er rekening mee gehouden worden dat dit een
geïdealiseerd borstbeeld is en niet een beeld van de gewone man.
 |
| David, Michelangelo |
Lange tijd wordt er niets geschreven of getoond over
lichaamsbeharing en lichaamsontharing bij mannen. Gezichtsontharing is echter wel veel
terug te vinden.
Tot ongeveer de jaren '80 werd lichaamsbeharing en met name
borsthaar gezien als mannelijk en normaal. Alleen bodybuilders, atleten of
homo’s scheerden of trimden hun lichaamsbeharing. Atleten deden dit om functionele redenen, zoals minder weerstand bij het
zwemmen of fietsen en het medische aspect van een betere behandeling na een val.
Vanaf de
jaren '80-'90 vindt er een culturele shift plaats naar esthetiek. Er komt steeds meer nadruk op het uiterlijk van mannen te
liggen. De man die aandacht heeft voor zijn uiterlijk wordt ook wel de ‘new
man’ genoemd. Ook mannen die geen bodybuilders, atleten of homo’s zijn,
kunnen hun lichaamshaar scheren zonder dat er raar van opgekeken wordt. De
visuele nadruk op het mannelijk lichaam wordt steeds groter en het haarloze
ideaal is niet alleen meer bij vrouwen, maar ook bij mannen terug te vinden. Redenen hiervoor zijn uiteenlopend en afwisselend, maar
veelvoorkomende redenen zijn seksuele aantrekkelijkheid en hygiëne. Een goed voorbeeld van het veranderende ideaal is de
vergelijking tussen de James Bond van vroeger, zoals Sean Connery en Pierce
Brosnan en de meest recente James Bond, Daniël Craig. In deze films is goed te
zien dat het ideaal, ook in de media, verschuift naar ‘het haarloze ideaal’.
De ontwikkeling van lichaamsontharing bij mannen is recenter dan bij vrouwen en kan op dit moment beter gezien worden als een trend, een sociaal construct. Of deze trend doorzet zal later pas blijken. Op dit moment bevindt lichaamsontharing zich bij mannen in een soort tussenpositie; mensen kijken er niet raar van op als mannen hun lichaamsbeharing laten staan, maar er wordt ook niet van opgekeken als mannen wel hun rug-, buik-, borst-, been-, arm- en schaamhaar ontharen. Onderzoeken verschillen hierdoor ook qua resultaten. Opvallend is wel dat onderzoek onder jonge, collegestudenten in Amerika laat zien dat het haarloze lichaam wordt gezien als meest aantrekkelijk, zowel door mannelijke als vrouwelijke studenten. In dit onderzoek werden zes plaatjes getoond met verschillende maten van lichaamsontharing bij mannen (borst-, buik- en schaamhaar) en studenten werden gevraagd welke zij het meest aantrekkelijk vonden. Het merendeel van de studenten koos voor totale ontharing.
Basow, S. A., O’Neil, K. (2014). Men's body depilation: An exploratory study of United States college
students’ preferences, attitudes, and practices. Body Image, 11 (4), 409-417.
doi:10.1016/j.bodyim.2014.06.009
Luciano, L. (2001). Looking good: Male body image in modern America. New York: Hill and Wang
doi:10.1177/1097184X14539509
Hildebrandt, S. (2003). The last frontier: Body norms and hair removal practices in contemporary
American culture.
Duidelijk wordt dat ontharen van lichaamsbeharing door mannen steeds meer voorkomt.
students’ preferences, attitudes, and practices. Body Image, 11 (4), 409-417.
doi:10.1016/j.bodyim.2014.06.009
Luciano, L. (2001). Looking good: Male body image in modern America. New York: Hill and Wang
Frank, E.
(2014). Groomers and Consumers: The Meaning of Male Body Depilation to a Modern
Masculinity Body Project. Men and Masculinities, 17(3), 278-298. doi:10.1177/1097184X14539509
Hildebrandt, S. (2003). The last frontier: Body norms and hair removal practices in contemporary
American culture.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten